A ja żem jej powiedziała... – ta książka to petarda. Wydawało się, że nic już nas nie zaskoczy w internecie. I wtedy pojawiła się ona. Śmieszna gęba, która mówi mądrze o życiu. Prosto, zwięźle, szczerze i bez owijania w bawełnę. Ze zrozumieniem, bez pouczania. Mówi o show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Tylko kilka zdań, a jest w tym ciepło, doświadczenie i życiowa mądrość. "A ja żem jej powiedziała, Kaśka, szczęścia nie poudajesz" – mówi Nosowska. Nagle cała Polska zaczyna czekać na kolejny odcinek. "Zadałam sobie pytanie, co w tym zajęciu sprawia mi autentyczną przyjemność, na którym etapie działalności jestem najbardziej sobą, w sobie, czuję się bezpiecznie, a w okolicy serca wzrasta temperatura. Najszczersza z najszczerszych odpowiedzi brzmi - pisanie. Ten samotny moment, kiedy z chmary słów wyłapuję te, które najlepiej opowiedzą emocje. Jest to proces żmudny, momentami skrajnie wyczerpujący. Nie mam łatwości, którą legitymują się prawdziwi mistrzowie żonglerki słowem. Ja wysiaduję. Do odleżyn". I zaczęła pisać. O druzgocącym wpływie portali społecznościowych na nasze życie, o dylematach partnerstwa, problemach w okiełznaniu nastolatków, o miłości do jedzenia i terrorze rynku reklamowego. O tym jak kochać i nie kochać. O tym, że czarny nie wyszczupla, a seks tantryczny nie polega tylko na faszerowaniu, faszerowaniu, faszerowaniu. Nosowska jest szczerą, dojrzałą i oryginalną obserwatorką rzeczywistości. Mimo sławy i spektakularnej kariery pozostała skromna. I ma to, czego brakuje teraz wszystkim – dystans do samej siebie. Ani przez chwilę nikogo nie udaje. Z perspektywy dojrzałej kobiety mówi o konsekwencjach tłumienia swojego głosu wewnętrznego, konieczności polerowania intuicji złotą łyżeczką i potyczkach z wewnętrznym krytykiem, zwanym przez nią "puczystą". "Od jakiegoś czasu nie wstydzę się tego kim jestem. Znam swoje możliwości. Są zbyt ograniczone by zawojować świat, ale wystarczające, by być wdzięczną, lubić życie i oddychać swobodnie." Nieoczywiste, głębokie, błyskotliwe, świetnie napisane i bawiące do łez. Ta książka zabije cię miłością.

"Browar" to wielowątkowy thriller, którego akcja toczy się w czasach rodzącego się w Polsce wolnego rynku. Co łączy wielomolionową międzynarodową transakcję ze śmiercią młodej modelki, agresywnymi działaniami organizacji feministycznej i seksualnym szantażem seksualnym wymierzonym w wysoko postawionych urzędników? Warszawski prokurator, Bożydar Wąsik, usiłuje połączyć pozornie przypadkowe zdarzenia...

Wielkie pieniądze, jeszcze większe ambicje, determinacja i poczucie winy zmuszają bohaterów do odkrycia prawdy o sobie i swoim człowieczeństwie... lub jego braku.

To historie wspaniałych, silnych, dumnych i nieustraszonych młodych dziewczyn, które są dowodem na to, że płeć nie ma znaczenia, a bycie dziewczyną nie ma granic. Opowieść o tym, że "chłopcy i dziewczynki mogą robić, co chcą. Dziewczyny mogą robić to, co chłopcy, a chłopcy to, co dziewczynki. Możesz być jak dziewczynka i możesz być jak chłopak" (Esme, 5 lat). "Dziewczyny mają moc" to inspiracja dla dziewczyn i kobiet, by dawały z siebie wszystko, by odważnie ustanawiały własne granice i bez lęku sprawdzały na co je stać. Dziewczyny na zdjęciach Kate T. Parker mówią własnym głosem. Głośno. Spełniają swoje marzenia, robią plany, nieustannie sięgają po więcej. One wiedzą, że jeśli tylko zechcą, mogą wszystko.

Książka, która pobudza szare komórki, sumienie i „mięśnie śmiechowe”. Chociaż świat sytaje na głowie, a życie zmienia się z dnia na dzień, Nosowska zawsze znajdzie słowo, któr doda otuchy. Gdy będziemy przytłoczeni wątpliwościami, rozpala światełko nadziei. A gdy wydaje nam się, że pozjadaliśmy wszystkie rozumy, zasieje ziarno niepewności. Kilkoma lekcjami, jakie dostała od życia, teraz dzieli się z nami i wytrwale tropi absurdy, którymi karmią nas "autorytety". [nota wydawcy]